Straszny balagan

 Tak , powstał w moich zakurzonych modelinkowych figurkach.

Powstało kilka postów które miałam zapisanych by je po kolei udostępniać ,ale autorka tego bloga o nich zapomiałam i z 10 ciu udostępniłam tylko 6 i powstał bałagan,który nie jest już chyba do ogarnięcia. Ech...

Dziewczynka z Indii

Dla Szymona

 

22 lutego minęło 10 lat od mojego pierwszego spotkania z Szymonem. Przystąpiłam po kilku małych rozkminkach myślowych  do Wentylacji Domowej z siedzibą w Bydgoszczy. Zgłosiłam się w końcu za namową przyjaciółki Gosi z pewnymi obawami. Zwlekałam by tam się zgłosić długo  z niepewności co mnie czeka i  strachu. 

Nikt nie myśli o korzyściach wypływających z korzystania z nieinwazyjnego  respiratora, bo wiedza na tamten czas była żadna. Myślało się tylko o tym strachu ,że to będzie kolejny gwóźdź do trumny. Kolejny krok ku pogorszeniu stanu zdrowia,choć ten stan zdrowia był bardzo w złym stanie.
A korzyści było i jest wiele, ale największą był i jest mój pielęgniarz ,mój kumpel Szymon .
I z tego powodu chciałam  tą jedyną rocznicę damsko męska (notabene super)uczcić  i podziękować mu za te wszystkie lata, że  jest jaki jest; uczynny , wrażliwy, dowcipny poprostu dobry. Wiedziałam, że on nie odbierze tego źle,bo ma podobne poczucie humoru do mnie...

 Dobrych ludzi trzeba doceniać ,bo takich osób ,ze świeczka szukać .
Ja nie musiałam szukać, sam się znalazł 💎😊

Super Babeczka

 Co tu dużo mówić:

No, dla super babeczki

Znamy się tak długo, 

a kartki w kształcie  kopert 

same robią się w rękach. 

Niestety wygrane kopertówki 

w craftcorner.pl już mi się kończą. 

A są super !

Bardzo wam je polecam, bo są efektowne.

Ta biała kartka, to upominek dla koleżanki.

Jak go odklei w rogu na kartce  zostanie motylek .

Nakleiłam tak by upominek

 nie został przez przypadek 

pominięty w  kopercie ,

bo jest bardzo cienki.

Album dla przyjaciółki

Na pomysł zrobienia tego albumu 

wpadłam  jakieś 11 lat temu

i zaczęłam go nawet robić. Jednak powstały tylko kilka  stron skromnie ozdobionych . Później o nim zapomniałam . Aż w końcu stwierdziłam, że tak nie może być, że chcę go zrobić dla przyjaciółki ,mimo że dużo się zmieniło w naszym życiu .

I zaczęłam latem 2022.

Mamy jednak dużo pięknych wspomnień i chciałam choć część

z  ich  zamieścić w tym albumie i 

 je pięknie ozdobić.

Niestety tam gdzie jest sprężyna i dziurki nie udało mi się ładnie podkleić stron . Robiłam to leżąc a to komplikowało sprawę. Kupiłam nawet specjalny dziurkacz, ale nikt go nie umie prawidłowo używać . 

Mama używać go nie może bo bolą ja palce,ja to nawet go nie podniosę,bo za ciężki a opiekunce nie poręcznie.

Chciałam Wam nadmienić, że będzie bardzo dużo zdjęć. 

Do tych stron łącznie ze środkiem okładek, to są strony które zrobiłam dawno temu . Jednakże do każdej coś dokleiłam do zdobiłam ,bo były niezwykle skromne. Jedynie nienaruszoną stroną została pierwsza. . Taka jaką ją zrobiłam taką pozostała. 

A teraz te nowe strony ,

które powstały 8 miesięcy temu.

Album powstawał w 6 miesięcy.

Na czas świąt go odłożyłam,bo nie zdążyłam wykończyć,no i w styczniu też nad nim nie pracowałam.

Dokończyłam go w lutym.

Pracowałam nad narożnikami, okładką i ostatnią stroną. 

Nad każdą stroną pracowałam 

po kilka godzin. 6-7 to był minimum. 

Jak ja się cieszę ,że koleżanka Olka

przysłała mi tego konika,bo to chyba

od niej go dostałam. Jak ulał się tu wpasował.

Klapki w tym albumie przysporzyły mi wiele troski i kłopotów. 

Magnesy po zakamuflowanie nie chciały się przyciągać.

Moja refleksja na temat magnesów.

Nie polecam tych DoCrafta ,

takich prostokątnych czarnych płaskich . Tylko i wyłącznie magnesy srebrne. Choć też potrafiły 

sprawiać mi kłopoty,

bo trudno jest mi je rozdzielić.

Ale klapki przynajmniej mocno trzymają.

Na tej stronie są 3 zdjęcia.

Tu miałam dylemat ,zrobić miejsce do dodatkowego zdjęcia czy nie.

Chciałam,ale robienie dodatkowych miejsc było dla mnie niezwykle wyczerpujące fizycznie

 i tu zrezygnowałam.

Choć mamy wiele pięknych fotografii z nad morza.

Jak możecie zauważyć ,moje albumy tak jak i kartki nie składają się z jednej kolekcji papierów. W albumach każda strona to inna historia i inne emocje. 

Tu mamy 3 zdjęcia.

Po jesieni następuje zima.

Właśnie zauważyłam,że nie wkleiłem

brokatowej naklejki , która jest

między śnieżka a datą u góry strony. 

Jak ja znajdę, to ją wkleję między zdjęcia poniżej ptaszka

...ech,nie znalazłam.

Zbliżamy się do końca.

Na okładce zamykająca album 

nakleiłam zdjęcie, które tak naprawdę powinno być na pierwszej stronie.  

Tak trochę przewrotnie

a bardzo chciałam 

by to zdjęcie było w albumie.

Ta fotografia powstała nawet przed 2010 rokiem. 

Zmęczeni tymi 57 -ma zdjęciami? 

Nie pokażę Wam całej tylniej okładki

bo wyszła mi fatalnie. 

Arkusz obcięłam za krótko i musiałam dosztukować. Nie wygląda to ładnie

jak na moje standardy i ambicje . Prawie się rozryczałam,bo poczułam

bezsilność która w moim życiu nie odstępuje mnie na krok

 ,że cała praca poszła na marne. 

Musiałam fakt zaakceptować ,że mi nie wyszło. Lepiej,że ten tył niż przód. To nie na sprzedaż,więc...

Gdybym mogła robić go na siedząco  obydwoma rękoma

patrząc na niego z góry ,

to wyszłaby mi ta okładka jak należy.

A tak,jest jak jest :-(

Znalazłam post z 2011 roku

w którym pokazuje nieskończony album. Co ja sobie myślałam?

Tak wyglądała okładka

i ogólnie strony.

 

Nie będę was zanudzać jak to wyglądało.

Widać,że wiało nudą i pustką,bo w tedy nie było kolekcji z dodatkami do wycinania.